Beschrijving

We kennen de Waalse gebroeders Dardenne als filmmakers met een oog voor sociaal realisme en eenvoudige cinema zonder opsmuk. Hoewel ze dit keer een wat meer ‘glamour’-naam onder de actrices voor de hoofdrol kozen dan gebruikelijk, Marion Cotillard, is ook hun nieuwste film Deux jours, une nuit van hetzelfde laken een pak. De regisseurs gingen al twee keer met een Gouden Palm op het festival van Cannes naar huis, Rosetta (1999) en l’Enfant (2005). Ook Deux jours, une nuit maakte er dit jaar indruk, maar moest de winst laten aan Winter Sleep.

Sandra (Marion Cotillard) heeft slecht nieuws te horen gekregen. Bij het bedrijf waar ze werkte, dat zonnecellen produceert, moet er bezuinigd worden, en dat betekent dat er voor haar straks geen plek meer is. De baas gaf de werknemers de keuze tussen een bonus van 1.000,- euro of het aanhouden van Sandra als werkneemster, en de keuze van de meerderheid ging naar de bonus. Begrijpelijk, want de crisis heeft er bij veel gezinnen diep ingehakt. Met dank aan een bevriende collega is er echter nog een kans: de stemming zou er niet eerlijk aan toe zijn gegaan, en ze weten de baas ervan te overtuigen na het weekend nogmaals een stemming te houden.

In twee dagen tijd moet Sandra gaan proberen de meerderheid van haar 16 collega’s ervan te overtuigen voor háár te kiezen in plaats van voor de bonus. De gevolgen van de economische crisis zijn weinig vaker zo concreet in beeld gevat. Bij voorbaat schat de met depressiviteit kampende Sandra de kansen al laag in, maar haar man Manu (Fabrizio Rongione) weet haar moed in te praten. Een voor een gaat ze de huizen af waar haar collega’s wonen, en daar stuit ze in sommige gevallen op compassie, maar in veel andere gevallen ook op vijandigheid. ‘Verplaats je eens in onze schoenen.’ 1.000,- euro is niet niks. Voor sommigen zelfs noodzakelijk om het gezin draaiende te houden.

In Deux jours, une nuit gaat alle aandacht uit naar het talent van Marion Cotillard. Ze kan zich niet verschuilen, de camera zit dicht op de huid en de film bestaat uit lange shots waarin het uiterste van haar acteerwerk gevraagd wordt. Indrukwekkend is de manier waarop zij zich inleeft in haar personage. We zien een breekbare vrouw die onder druk van de omstandigheden boven zichzelf moet uitstijgen en daar soms wel in slaagt, maar soms ook net zo hard struikelt en haar hoofd stoot. En ondertussen is er ook nog het gezin dat draaiende gehouden moet worden.

Wat de film onderscheidt van sommige andere sociale drama’s is het feit dat er een ongekende vaart en spanning in de film zit, veroorzaakt door het feit dat Sandra die baan eigenlijk gewoon moet en wil houden en nog zo’n 48 uur de tijd heeft om daar alles aan te doen. Het drama ligt er in die zin ook weer niet bovenop: geen stapels rekeningen die binnenkomen, jengelende kinderen of een onverschillige partner, de geloofwaardigheid moet in dit geval helemaal komen van het spel van Marion Cotillard. Zich zo richten op de capaciteiten van één actrice kan je film maken of breken, gelukkig zijn de gebroeders Dardenne ervaren genoeg om ervoor te zorgen dat de balans positief uitslaat: Deux jours, une nuit is een sterk en beklemmend drama over de invloed van de economische crisis op gewone levens.