Beschrijving

Regisseur Jean-Paul Salomé brak in 2004 door bij het grote publiek met zijn film Arsène Lupin, over de gelijknamige Parijse detective/meesterdief – een creatie van schrijver Maurice Leblanc. De film, met in de hoofdrollen Romain Duris en Kristin Scott Thomas, werd in Frankrijk door ruim 1 miljoen mensen bezocht. Met zijn laatste film, Les femmes de l’ombre, wil Jean-Paul Salomé de rol van de vrouwen in Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog onder de aandacht brengen. Hoewel de film min of meer gebaseerd is op een bestaande verzetsheldin, zijn de gebeurtenissen in de film fictief. Door de spanning, sensatie, het plot en de personages is de film een soort kruising tussen Zwartboek en Charlie’s Angels.

In 1944, enige tijd voor D-Day, raakt een Britse spion in Frankrijk gewond en komt terecht in een Duits militair hospitaal. Hij heeft vitale informatie over de plannen van de geallieerden voor een invasie in Frankrijk. In Londen wordt daarom razendsnel een team samengesteld dat de Britse spion moet gaan bevrijden. Er wordt voor gekozen om drie Franstalige vrouwen, onder leiding van een Franse officier en zijn zus, Pierre en Louise Desfontaines (Julien Boisselier en Sophie Marceau), naar het gebied te sturen. Ze moeten infiltreren in het ziekenhuis, de spion bevrijden en hem terugbrengen naar Engeland. Zo komen een bomspecialiste, een gehaaide verleidster, en een koelbloedige prosituee samen met een al in het gebied aanwezige Joodse verpleegster. Wanneer blijkt dat de Duitsers inmiddels op de hoogte zijn van de aanwezigheid van de spion, veranderen de plannen drastisch. De spion wordt gered, maar dan blijkt dat de vrouwen nog lang niet klaar zijn met hun opdracht in vijandelijk gebied. Wat volgt is een bloedstollende jacht op een Duitse bevelhebber.

De sfeer en de thematiek van Les femmes de l’ombre hebben erg veel weg van het recente Nederlandse succes Zwartboek. Ondanks dat de regisseur wel het een en ander heeft afgekeken van Paul Verhoevens film, zet Jean-Paul Salomé een voor Franse begrippen zeer degelijke spektakelfilm over de Tweede Wereldoorlog neer. Lovenswaardig is zijn poging om de grote rollen in de film door vrouwen te laten spelen. Zo werpt hij een interessant licht op het Franse verzet. Zeker, zo hier en daar wordt de actie wel al te dol en krijgt de kijker het idee midden in een aflevering van Charlie’s Angels in oorlogstijd te zitten. In de vergelijking met Zwartboek moet de film dan ook het onderspit delven.

Het spel van de hoofdrolspelers trekt de film omhoog, en op sommige momenten ook weer vlot. Bond girl Sophie Marceau draagt de film, daarbij geholpen door met name Julie Depardieu. Ook interessant is de rol van de nog jonge Belgische actrice Déborah François (L’enfant, La tourneuse de pages). De film werd in Frankrijk door de critici vrij slecht ontvangen, maar kon toch nog rekenen op zo’n 900 000 bezoekers. Recensenten bekritiseerden vooral de karikaturale personages, de clichés en de slechte dialogen. Toch schetsen zij daarmee de situatie slechter dan hij in werkelijkheid is. Het publiek was vooral gecharmeerd van het spannende verloop van de film en dat is dan ook zeker iets waar de film voor te prijzen valt. Al meteen vanaf het begin heeft Les femmes de l’ombre het karakter van een spannende thriller, met de nodige dramatische elementen. De acteurs weten het wat losse, soms vergezochte en overdramatische script zodanig invulling te geven dat de kijker gedurende bijna 2 uur intensief bij de film betrokken blijft. Spannend vermaak, dat is wat regisseur Salomé met zijn film bereikt, en dat is helemaal niet zo verkeerd voor een oorlogsfilm.