Beschrijving

Les petits mouchoirs is de derde film van regisseur en acteur Guillaume Canet. Met zijn tweede film, Ne le dis à personne uit 2006, naar een boek van Harlan Coben, haalde hij een wereldwijd succes en won hij onder meer de César voor beste regisseur. In zijn nieuwste film stapt hij over op een meer persoonlijke stijl. Hij schreef het script zelf en liet een aantal van zijn vrienden de hoofdrollen spelen, waaronder Marion Cotillard, zijn vriendin. De film ging op 20 oktober in Frankrijk in première en heeft daar nu al miljoenen bezoekers getrokken.

De film begint met een ongeluk. Ludo (Jean Dujardin) zit na een avond stappen aangeschoten op zijn scooter en wordt aangereden door een vrachtwagen. Hij belandt zwaargewond in het ziekenhuis. Zijn vrienden zoeken hem op, maar besluiten niet veel later om zonder hem de geplande vakantie aan het strand in Les Landes te gaan vieren.

Onder die vrienden bevinden zich Max (François Cluzet), een succesvolle maar gestreste hoteleigenaar, Vincent (Benoît Magimel), een getrouwde fysiotherapeut die tot de ontdekking komt dat hij wellicht op mannen valt, Marie (Marion Cotillard), een jonge alleenstaande vrouw met bindingsangst, Eric (Gilles Lelouche), de ontrouwe geliefde van Léa en Antoine (Laurent Lafitte), geobsedeerd door zijn ex-vriendin, die misschien bij hem terug wil.

Al die personen hebben hun eigen problemen en geheimen, en een voor een komen die problemen door onderlinge spanningen tot uiting. Max kan bijvoorbeeld niet omgaan met het feit dat Vincent laat blijken gevoelens voor hem te hebben, Eric wil tegen niemand vertellen hoe het werkelijk tussen hem en Lea zit en Antoine blijft iedereen lastig vallen met zijn onzekerheden. Hoe langer de vakantie duurt, hoe meer de maskers afvallen en de waarheid boven tafel komt.

Les petits mouchoirs neemt ruimschoots de tijd het verhaal te vertellen. Aan de ene kant is dat een voordeel, want al die verschillende personages verdienen het om goed uitgediept te worden. Aan de andere kant mist de film daardoor op veel momenten aan vaart en plot, en kabbelt het door zoals het water in de baaien van Zuid-West Frankrijk. De film heeft echter genoeg momenten waarop het voortkabbelende verhaal even doorbroken wordt door een lachwekkende scène.

Door de losse manier van acteren en de ongedwongen cameravoering wint de film aan realisme. Omdat de hoofdpersonen tot een vrij snobistisch milieu behoren zal het niet voor iedereen eenvoudig zijn zich met hen te identificeren. Ondanks de karikaturen die de film soms gebruikt, geven de acteurs echter wel een vrij geloofwaardige voorstelling weg. Guillaume Canet doet met Les petits mouchoirs wat denken aan films uit het verleden van onder meer regisseur Claude Sautet, die als geen ander een beeld wist te schetsen van onderlinge relaties tussen vrienden en familieleden. Canet overtreft die oude meesters nergens, maar weet het genre wel nieuw leven in te blazen. Het vergt een wat lange zit, maar aan het eind van de film zul je tevreden zijn met het resultaat. Canet en zijn vrienden geven je de kans om in de koude winterdagen even terug te gaan naar de zomer, met een lach en een traan.