Beschrijving
Regisseur Regis Roinsard keert met zijn eerste speelfilm terug naar de kleurrijke jaren ’50, de tijd toen secretaresse voor vrouwen zo ongeveer nog het hoogst haalbare beroep was en mannen de dienst uitmaakten. De tijd ook van de wedstrijden sneltypen op typemachines. Populaire is een veelkleurige feelgood-movie, een film met een script dat zo uit de tijd waarin het speelt vandaan zou kunnen komen. Roinsard had een voor een beginnende filmmaker indrukwekkend budget van 15 miljoen euro en hij maakte daarmee een film die het grote publiek niet zal teleurstellen. Het verhaal is ietwat aan de magere kant, maar de beelden en de charme van de hoofdrolspelers maken veel goed.
De film speelt zich af in 1958. We maken kennis met Rose Pamphyle (Déborah François), een levendige jonge vrouw met een droom: ze wil secretaresse worden. Voor een meisje uit een dorp is dat heel wat, het is in elk geval tegen het zere been van haar vader, die haar liever ziet trouwen en ook al een kandidaat voor haar heeft uitgezocht. Rose solliciteert bij een jonge verzekeringsagent in het nabijgelegen stadje Lisieux, die echter niet veel in haar ziet. Dit motiveert haar alleen maar meer en ze toont hem het enige dat ze echt goed kan, snel typen. Dat heeft ze geleerd op een typemachine die haar vader ooit eens in zijn winkel had neergezet.
De verzekeringsagent, Louis Échard (Romain Duris), neemt haar aan, maar met een bijbedoeling. Hij wil haar trainen voor sneltypewedstrijden. Gedreven als hij is, ziet hij in haar de ideale kandidaat om hem de overwinning als coach te schenken. Om haar te helpen trainen – ze typt in eerste instantie met twee vingers – vraagt hij haar bij hem in te trekken. Wat dan volgt is een redelijk voorspelbaar verhaal, waarbij ook nog eens een vleugje liefde om de hoek komt kijken. Het oefenen bestaat niet alleen uit typen, Louis laat Rose ook hardlopen en pianospelen om haar uithoudingsvermogen en gevoel voor ritme mee te geven. Dat pianospelen leert ze van Louis’ voormalige geliefde, Marie Taylor, gespeeld door Bérénice Bejo (The artist). Louis weet zijn pupil door de regionale kampioenschappen heen te leiden, tot de nationale en internationale kampioenschappen aan toe.
Voor verrassingen zorgt Regis Roinsard in zijn eerste grote film niet. Het verhaal kabbelt vrolijk voort, van wedstrijd naar wedstrijd – die overigens prachtig en levendig in beeld worden gebracht. Wie had van te voren gedacht dat een typewedstrijd minstens zo spannend als een voetbalmatch kon zijn? De aankleding van de film doet veel denken aan beroemde voorbeelden uit de geschiedenis. Zo heeft Roinsard duidelijk gekeken naar films als Les parapluies de Cherbourg en Une femme est une femme. Qua thematiek blijft de regisseur wat steken bij clichés, zonder dat deze overigens vervelend zijn.
Wat vooral aanspreekt aan de film is de uitstraling en het gemak waarmee Populaire weet te boeien, ondanks dat het verhaal op het eerste gezicht misschien juist verre van boeiend lijkt. De chemie tussen de personages is dankzij het sterke spel van met name Déborah François een andere reden waarom Populaire werkt. De soundtrack zorgt daarbij voor het nodige ritme en de juiste spanningsopbouw. De zucht naar moderniteit die uit de film spreekt, typeert het tijdsbeeld van de periode halverwege de 20e eeuw, een tijd waarin technologie voor grote veranderingen zorgde. Niet in het minst voor de vrouw, die erdoor een instrument in handen kreeg om de mannelijke dominantie te doorbreken.
Recensies
Er zijn nog geen beoordelingen.