Beschrijving

Ridicule is tot nu toe het grootste internationale succes van de veelbekroonde regisseur Patrice Leconte (La fille sur le pont, Confidences trop intimes). De film werd genomineerd voor een Oscar en sleepte vier Césars in de wacht. In Ridicule neemt Leconte het leven aan het Franse hof onder de loep, zes jaar voor de Revolutie. Een leven dat de band met de realiteit en het volk compleet verloren had en in het teken stond van intriges, relaties en ‘bel esprit’: weten om op het juiste moment de juiste cynische opmerking te plaatsen met als doel je gespreksgenoten te overtroeven. Geholpen door een talentvolle cast zet Leconte een degelijke film neer die nu eens niet teveel aandacht geeft aan alle seksuele verwikkelingen aan het hof (zoals bijvoorbeeld Les liaisons dangereuses) maar probeert te verklaren wat status, aanzien en invloed in die tijd te maken hadden met uitdrukkingsvermogen.

Grégoire Ponceludon de Malavoy (Charles Berling) is een plattelandsedelman, met een landgoed in de Dombes, een streek in de buurt van Lyon. Een deel van zijn landerijen bevindt zich op moerasachtige grond, en zijn boeren sterven aan vervuild water en muggebeten. Hij bedenkt een plan om met dijken en afwateringen een einde te maken aan het lijden. Omdat hij de financiële middelen voor de uitvoer van deze plannen niet heeft, vertrekt hij naar het hof in Versailles. Daar blijken zijn plannen echter niet voldoende om onder de aandacht van de koning te komen. Het enige dat er telt is het vermogen om grappige opmerkingen te maken.

Na wat teleurstellingen wil Ponceludon de Malavoy echter toch doorzetten, en hij krijgt de hulp van Marquis de Bellegarde (Jean Rochefort) en Madame de Blayac (Fanny Ardant). Die laatste verleidt hem zelfs, maar wanneer ze komt te weten dat hij achter de mooie dochter van de Marquis de Bellegarde aanzit (Mathilde, gespeeld door Judith Godrèche), lijken zijn dagen aan het hof geteld.

Ridicule toont de wereld aan het Franse hof vanuit de ogen van een buitenstaander. Vanaf het moment dat hij de koninklijke salons betreedt, wordt geprobeerd hem te ridiculiseren, maar hij valt op door zijn vermogen om de verbale aanvallen van repliek te dienen. Aangezien deze deelname aan de gewoontes van het hof de enige manier is om de koning te bereiken, dient de hoofdpersoon zijn bedenkingen bij de uitbundige levensstijl op te geven. De liefde voor de boeren van zijn landgoed en de liefde voor Mathilde geven Ponceludon de Malavoy de nodige kracht om te handelen volgens de regels van het hof.

Vooral de rol van Madame de Blayac (Fanny Ardant) is indrukwekkend. Zij is een van de belangrijkste vrouwen aan het hof, en zij en haar bed worden dan ook gebruikt om dichter bij de koning te kunnen komen. Haar ambivalente houding ten opzichte van Ponceludon komt goed uit de verf: ze snakt naar zijn aandacht maar weet tegelijk dat hij haar alleen maar gebruikt om zijn plannen aan de koning te kunnen vertellen.

Patrice Leconte leverde met Ridicule een sfeervolle en eigenzinnige film, waarin hij zich vooral concentreert op de menselijkheid van de hoofdpersonen. Hij maakte voor het camerawerk gebruik van Thierry Arbogast, die een jaar eerder de prachtige beelden van Le hussard sur le toit voor zijn rekening nam. Hij weet als geen ander de relatie met het landschap in beeld te brengen, bijvoorbeeld op de momenten dat Ponceludon van en naar zijn landgoed reist. Niet te missen voor de liefhebbers van historisch verantwoorde kostuumfilms.