Beschrijving

Regisseur Fred Cavayé is terug na zijn goed ontvangen debuutfilm Pour elle (2008). Met die eerste film had hij een behoorlijk succes in de bioscopen en in Hollywood verscheen een remake onder de titel The next three days, met een hoofdrol voor Russel Crowe. Het zal geen verrassing zijn wanneer er met À bout portant hetzelfde gebeurt. Cavayé borduurt namelijk voort op wat hij in zijn eerste film ook al deed en hij voert enkel het ritme nog wat verder op. Wat overblijft is een nog meeslepender en spannender film dan zijn eerste, waarin het verhaal en de ontwikkeling van personages van ondergeschikt belang zijn aan de actie – die wel uitstekend verzorgd is.

Net als in Pour elle is de hoofdpersoon een onschuldige burger die tegen zijn zin bij een misdaad betrokken raakt. Samuel Pierret (Gilles Lellouche) is verpleger in een ziekenhuis en gelukkig getrouwd met Nadia, die in verwachting is van hun eerste kind. Hun geordende leventje wordt plotseling overhoop gegooid wanneer Nadia ontvoerd wordt. Wat blijkt: op de afdeling waar Samuel werkt ligt een gevaarlijke misdadiger. Samuel ontvangt een telefoontje dat hem geen keus laat: wanneer hij zijn vrouw terug wil zien, dient hij ervoor te zorgen dat deze misdadiger kan ontsnappen.

Samuel doet zonder na te denken alles wat de ontvoerders vragen om zo koste wat het kost zijn vrouw terug te zien. Hij ontsnapt samen met de misdadiger Hugo Sartet (Roschdy Zem) uit het ziekenhuis, maar ziet zichzelf dan terecht komen in een gevecht tussen criminelen en corrupte politieagenten. Om zijn vrouw te redden zal hij zijn eigen plan moeten trekken en niemand kunnen vertrouwen.

Gilles Lellouche is waarschijnlijk de ideale acteur voor deze rol. Hij ziet eruit als ieder ander en overtuigt mede daardoor als iemand die ongewild bij iets groters betrokken raakt. Zijn tegenspeler Roschdy Zem is de koele crimineel, die misschien toch niet zo koel blijkt als hij zich voor doet. Maar naast de geschikte acteurs moet À bout portant het toch vooral hebben van snelle actiescènes, aangrijpende muziek en pakkend camerawerk. Als je erover nadenkt onderscheidt het verhaal zich amper van iedere andere actiethriller en zullen er zonder moeite wat gaatjes in het plot te ontdekken zijn. Door het snelle tempo kun je daar echter niet lang bij stil staan en word je 84 minuten lang van de ene actiescène naar de andere meegenomen.

Behalve dat hij zijn film een een adembenemend tempo meegeeft, weet Cavayé ook hoe hij zijn actiescènes moet vormgeven. Dat levert voor de kijker spannende momenten op, zoals een lange achtervolging door het Parijse metrostelsel en enkele zenuwslopende confrontaties. Doordat de focus nog meer op de actie gelegd wordt dan in Pour elle – waar uitgebreid de tijd wordt genomen om te laten zien hoe de hoofdpersoon ertoe komt om in opstand te komen -, raak je misschien wat minder emotioneel betrokken bij de personages. Hierdoor is Fred Cavayé’s thriller een film die je bijna anderhalf uur op het puntje van je stoel houdt, maar je waarschijnlijk daarna niet al te lang bij zal blijven.