Beschrijving

De van oorsprong Zwitserse regisseur Goretta verfilmde in 1977 La dentellière (de kantwerkster), een roman van Pascal Lainé. Dit boek won in 1974 de Prix Goncourt, Frankrijks meest prestigieuze literaire prijs. De verfilming kreeg veel internationale waardering en werd misschien wel net zo populair als het boek zelf. Zo behoorde de film tot een van de genomineerden voor de Gouden Palm in Cannes. Voor Isabelle Huppert, die de hoofdrol in de film speelt, betekende de film een doorbraak in haar carriëre, ze won een Britse filmprijs, de BAFTA voor beste vrouwelijke nieuwkomer. Voorafgaand aan deze film speelde ze wat kleinere rollen in een behoorlijk aantal andere films, waarvan die in de film Les Valseuses de bekendste is.

Béatrice (bijgenaamd Pomme) is een jonge, eenvoudige kapster, die samen met haar moeder in Parijs leeft. Ze heeft weinig grote ambities, en leeft haar leven als een ietwat verlegen en teruggetrokken bedachtzaam meisje. De film begint met het schetsen van de relatie tussen Pomme en haar vriendin, de oudere en extraverte Marylène. De twee lijken compleet tegenovergesteld, maar zoals later zal blijken zijn ze beiden even kwetsbaar voor mannen en ongeluk in de liefde.

Pomme en Marylène vertrekken voor een vakantie naar de kust. Daar laat Marylène Pomme halverwege in de steek voor een man. Wanneer Pomme op een terras zit wordt ze aangesproken door ene François. Deze Sorbonne-student is in intelligent opzicht de tegenpool van Pomme. Toch wordt hij door haar aangetrokken. Hij weet door haar stille façade heen te dringen en de twee krijgen een relatie. Vanaf dan volgt de film hoe Pomme in contact komt met het intellectuele milieu van Parijs. Eerst heeft François de hoop dat Pomme hierdoor aangestoken wordt en meer ambities krijgt in haar leven. Maar Pomme lijkt gelukkig te zijn zoals ze is.

De film La dentellière verschilt op enkele punten van het boek, maar volgt de algehele lijn van het verhaal. We zien een meisje dat niet sterk genoeg in haar schoenen lijkt te staan om het leven van François te begrijpen en we zien een jongen die eerst door de mysterieuze persoonlijkheid van Pomme wordt aangetrokken maar haar laat vallen wanneer blijkt dat ze nooit zijn gelijke zal kunnen worden.

De relatie tussen Pomme en François wordt misschien wel het meest treffend en symbolisch in beeld gebracht op het moment dat François haar net na hun kennismaking naar de rand van een steile en diepe klif leidt. Pomme houdt de ogen gesloten en François zegt haar hoeveel stappen ze in welke richting moet zetten. Als Pomme haar ogen opent en de afgrond ziet werpt ze zich instinctief in de armen van François. Kort na deze scène gaat ze akkoord met François’ voorstel om met elkaar te slapen, haar eerste keer met een man.

De titel van de film komt pas in het laatste shot terug, wanneer Pomme recht in de camera kijkt, een shot dat doet denken aan de klassieke schilderijen van bijvoorbeeld Vermeer, van hem is het werk dan ook waar de film de titel van draagt. Regisseur Goretta geeft met zijn film een beeld van verloren onschuld, van de ontdekking van de liefde en uiteindelijk ook van het fatale van de liefde. La dentellière is een ingetogen en toegankelijke film waar meer inzit dan op het eerste gezicht zal blijken. De regisseur volgt zijn hoofdpersoon met nauwe observeringen en toont bijna compassionele shots van een jonge Isabelle Huppert, die met deze film de toon zou zetten voor veel van haar latere rollen.