Beschrijving

Na het succes van de musical Les parapluies de Cherbourg, volgde in 1967 Les demoiselles de Rochefort. Weer een musical, het favoriete genre van de regisseur, maar nu een stukje vrolijker dan het drama van de vorige film. In deze film is er opnieuw een hoofdrol voor Catherine Deneuve. Aan haar zijde speelt haar oudere zus Françoise Dorléac, die nog geen jaar later bij een noodlottig auto-ongeval om het leven zou komen. De film kreeg bij het verschijnen minder lof dan Les parapluies de Cherbourg, maar in de jaren ’90 kwam hij weer volop in de belangstelling, mede dankzij de promotie van het stadje Rochefort, dat een feest organiseerde ter gelegenheid van de films vijfentwintigste verjaardag. Rochefort droeg ook bij aan de kosten van de restauratie van de in Eastmancolor geschoten film.

Delphine en Solange zijn tweelingzussen en wonen in het stadje Rochefort. Delphine (Deneuve) is balletlerares, en Solange (Dorléac) pianolerares. Ze wonen samen in een appartement aan het grote plein. Ze zijn allebei niet ongelukkig, maar dromen wel van meer romantiek en een succesvolle carrière in de muziek en danswereld. Om die droom te laten uitkomen willen ze naar Parijs verhuizen.

Ter gelegenheid van een kermis verandert Rochefort in een gezellige en kleurrijke stad. Etienne en Bill, verkopers van boten en motors, arriveren om hun spullen aan de man te brengen. Ze maken kennis met de twee zusjes en weten hen over te halen een act op te voeren op hun podium. In ruil daarvoor mogen ze na het weekend mee naar Parijs. De show is een groot succes, en de beide jongens smachten naar de liefde van de twee meisjes. Maar Solange en Delphine hebben andere mannen op het oog. Delphine droomt van een artiest die haar portret als zijn droomvrouw geschilderd heeft, zonder haar te kennen, en Solange raakt halsoverkop verliefd op de knappe concertpianist Andy (Gene Kelly). Ondertussen verlangt ook de moeder van de zusjes naar de liefde van haar leven terug, zonder te weten dat hij juist in hetzelfde stadje een muziekwinkel geopend heeft.

Gedurende heel de film lopen de hoofdrolspelers elkaar net mis, zodat ze allemaal op zoek blijven naar de liefde van hun leven, zonder te weten of ze die ooit nog zullen vinden. Natuurlijk is voor iedere kijker duidelijk dat ze hun liefdes aan het eind van de film allemaal zullen vinden, interessanter is daarom de manier waarop dat gebeurt. Net zoals Les parapluies de Cherbourg is Les demoiselles de Rochefort kleurrijk, charmant en betoverend, maar regisseur Jacques Demy geeft zijn film dit keer een optimistisch en positief thema. In het zonnige Rochefort is iedereen vrolijk en zijn liefde en geluk nooit ver weg, op een wat lugubere episode over een vermoorde vrouw na.

Jacques Demy levert met Les demoiselles de Rochefort een energieke, swingende film, met veel dans, muziek en uitbundige kleding. Er zijn in Frankrijk maar weinig films die op zo’n extravagante en betoverende wijze gemaakt zijn. Voor vergelijkingen zou je al snel naar de beroemde Amerikaanse musicals moeten gaan, een vergelijking die overigens vaak moeiteloos in het voordeel van Demy’s film zal doorslaan. Hij weet namelijk met een bewuste nonchalance en aimabele personages een ongeëvenaarde sfeer te creëren. Deze sfeer wordt natuurlijk vooral ook versterkt door de prachtige muziek, gemaakt door Demy’s vaste componist Michel Legrand. Veel nummers in de film werden wereldberoemd, waaronder het ‘Nous sommes deux soeurs jumelles’. Overigens werd alle muziek door professionele zangers ingezongen, behalve de nummers van Danielle Darrieux, die voor haar rol zelf ook het zingen voor haar rekening nam.

Les demoiselles de Rochefort is een prachtige film met bijna Shakespeariaanse plotwendingen, een monument in de Franse filmgeschiedenis dat een mooi beeld geeft van de cultuur in de swingende jaren ’60.