Beschrijving

In zijn derde film neemt regisseur Christian Carion een spionagezaak uit de Koude Oorlog onder de loep. Zijn eerdere films (Joyeux Noël en Une hirondelle a fait le printemps) waren een groot succes in Frankrijk en daarbuiten. Mede daardoor ontbrak het zijn nieuwste film dan ook niet aan budget, wat ervoor zorgde dat L’affaire Farewell veel internationale allure heeft. In de hoofdrol vinden acteurs en regisseurs Emir Kusturica en Guillaume Canet elkaar. Verder komen ook bekende namen als Willem Dafoe, Diane Kruger en Niels Arestrup om de hoek kijken in de film.

Het is 1981. Pierre (Guillaume Canet) en Jessica (Alexandra Maria Lara) wonen in de Franse gemeenschap te Moskou. Hij komt via zijn werk in aanraking met Sergei Gregoriev (Emir Kusturica), een KGB-man, die hem belangrijke documenten doorspeelt. Zijn vrouw weet hem er eerst van te overtuigen de documenten te vernietigen om hun prille geluk niet in de weg te staan, maar Pierre besluit toch mee te gaan in de spionage. Hij is eerst niet echt overtuigd van de waarde van de informatie van Gregoriev, die meer geïnteresseerd lijkt in de Franse muziek en drank dan in een beloning voor zijn werk.

Langzaam wordt echter duidelijk dat de informatie die hij doorspeelt uiterst belangrijk en explosief is. De documenten komen uiteindelijk bij de nieuw gekozen president François Mitterand terecht, die ze doorspeelt aan zijn Amerikaanse collega. Die is op zijn beurt eerst niet echt onder de indruk, maar dat verandert wanneer blijkt dat de Russen precies op de hoogte zijn van belangrijke geheime informatie over onder meer het ruimtevaartprogramma. De ultieme informatie die Gregoriev kan doorspelen is een lijst met de belangrijkste Russische geheim agenten in de Westerse wereld. Maar het net sluit zich rond hem.

L’affaire Farewell, gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen, is op het eerste gezicht een typische spionagefilm. De hoofdpersonages ontmoeten elkaar op bankjes in een park, drukken elkaar in het voorbijgaan in de metro of op straat geheime informatie in handen en lijken constant op hun hoede te moeten zijn. De spanning in de film wordt langzaamaan opgebouwd, waarbij regisseur Carion meerdere malen zijn toevlucht neemt tot de muziek. Scènes met belangrijke mensen in het Witte Huis of bij de Franse overheid worden afgewisseld met beelden van Moskou en omgeving, daarbij een juiste balans creeërend tussen het grotere verhaal van de film en de menselijke kanten die de regisseur wil belichten.

Want om die menselijke kant gaat het Carion, zo wordt op het eind van de film duidelijk gemaakt. De Westerse spionagediensten hebben daar namelijk niet zo veel mee op en voor hen zijn spionnen uiteindelijk poppetjes die pragmatisch worden ingewisseld voor de goede zaak. Zowel Pierre als Gregoriev zijn daar de dupe van, want hun geheime bezigheden eisen hun tol bij de mensen van wie ze houden.

Het ontbreekt L’affaire Farewell vooral in het begin aan een introductie van de personages en gebeurtenissen, waardoor de film de eerste twintig minuten wat lastig te volgen is. Zit je echter eenmaal in het verhaal dan maakt het verloop van de film dat onvaste begin meer dan goed. Christian Carion gunt ons een kijkje in een nog niet eens zo ver verleden, met een spannende, mooi vomgegeven en gedetailleerde spionagefilm.