Beschrijving

Regisseur Philippe Haïm begon zijn carrière in de muziek en maakte de filmmuziek voor verschillende films. Halverwege de jaren ’90 begon hij zich toe te leggen op het regisseren van films. Zijn eerste grote succes had hij met de film Les Dalton, over de beroemde stripboeven, waarmee hij zo’n 2 miljoen bezoekers naar de bioscoop wist te trekken. In 2008 kwam hij met de film Secret défense. Met deze actuele thriller concentreert hij zich op de terrorismedreiging in Frankrijk. De film deed het minder goed dan de eerdere film van Haïm en kwam op ongeveer een half miljoen bioscoopbezoekers uit.

De Franse geheime dienst (DGSE) krijgt een tip van een geheim agent in Libanon dat er een aanslag wordt gepland in Parijs. Meteen gaan alle alarmbellen rinkelen en moet worden uitgezocht om wat voor dreiging het precies gaat. Diane, een jonge studente Arabisch met een verleden als prostituee, wordt gerekruteerd door de geheime dienst en naar Libanon gestuurd om te infiltreren bij een groep Islamitische terroristen. Aan het hoofd daarvan staat Al Barad en Diane wordt dan ook zijn minnares.

Tegelijkertijd raakt de jonge Pierre betrokken bij een groep Moslims die in hem een ideale zelfmoordterrorist zien. Hij wordt in de gevangenis onder de hoede genomen en bekeert zich langzaam tot de Islam. Wanneer hij uit de gevangenis komt is hij niet meer welkom bij zijn moeder en wendt hij zich tot zijn Islamitische vrienden. Zo komt hij in een trainingskamp voor zelfmoordterroristen terecht. De verhalen van Diane en Pierre vermengen zich in de film en zullen uiteindelijk samenkomen in de Parijse metro.

Met Secret défense steekt regisseur Haïm zijn waardering voor Amerikaanse spionagethrillers niet onder stoelen of banken. Met de flitsende beelden, de snelle wisselingen tussen de verschillende scènes en de opzwepende muziek waan je je in een film die zich net zo goed in New York of Londen had kunnen afspelen. Haïm heeft gevoel voor rithme en weet zijn film daardoor dan ook de juiste spanning mee te geven. Over het scenario heeft hij zich goed gedocumenteerd (voor zover dat in te schatten is) en ondanks dat er net zoals in de gemiddelde Hollywoodfilm best wat losse eindjes in zitten komt het geheel tamelijk geloofwaardig over.

De boodschap die Haïm zijn film mee wil geven ligt er te dik bovenop om over het hoofd te zien, en daarmee toont hij hoe hij de wereld van geheime diensten en terrorismedreiging ziet. Zowel Pierre als Diane worden meegesleurd in een wereld die eigenlijk de hunne niet is. Wie ze zijn en wat ze doen doet er niet meer toe, hun leven dient een hoger doel. Zo ‘prostitueren’ ze zich in feite, in de hoop daar beter van te worden, waarbij aan de ene kant de geheime dienst en aan de andere kant terroristische leiders hun pooiers zijn.

De film steunt voor een groot deel op de prestatie van actrice Vahina Giocante, die haar personage intens vertolkt. Secret défense is met name interessant omdat het twee kanten van de zaak evenwichtig in beeld brengt en daarbij ook nog de nodige spanning heeft. Vooral door de vrij korte duur van de film is dat al een prestatie op zich.