Beschrijving

Deze film is het vervolg op La gloire de mon père. Het is de verfilming van het tweede deel uit de vierdelige autobiografische boekenreeks Souvenirs d’enfance van de Franse schrijver Marcel Pagnol, maar bevat ook elementen uit het derde deel van die serie. Le chateau de ma mère behandelt verder min of meer dezelfde thematiek als het eerste deel, alleen is duidelijk te zien dat de hoofdpersoon Marcel wat ouder is geworden.

In deze film brengt de familie elk weekend door in het huisje op het platteland van de Provence, enkele uren vanaf Marseille. De keuze om voortaan elk weekend naar het idyllische huisje af te reizen wordt ingegeven door de gedachte dat het goed voor de gezondheid is en bijdraagt aan het levensgeluk: de rode wangetjes van de kinderen na een vakantie op het platteland spreken boekdelen. Le chateau de ma mère gaat over op het eerste gezicht triviale dingen: de tocht naar het vakantiehuis, de eerste liefde van Marcel, het toelatingsexamen van Marcel als beste leerling van de klas.

De ontdekking van de eerste liefde staat voor Marcel gelijk aan een totale overgave aan het bewuste meisje. Dat hij daarmee van een koude kermis thuiskomt, doet hem inzien dat de vriendschap met Lili, een jongen uit de omgeving, belangrijker is dan de liefde die hij voor het meisje voelde. Naast deze eerste verliefdheid, gebeurt er meer in de film, waarmee de film iets enerverender is dan het eerste deel uit de serie. Als een oude kennis van Marcels vader met een afsnij mogelijkheid komt om de tocht naar het huisje flink te bekorten, neemt de gezagsgetrouwe schoolmeester deze kans na wat twijfelen toch maar aan. De overweging dat hij hiermee tegelijk de gemeenschap een dienst bewijst door het kanaal waarlangs ze dan reizen te controleren op gebreken, haalt hem over de streep.

De titel zegt het in feite al, in dit deel van het tweeluik staat de band met de moeder van Marcel min of meer centraal, nadat het eerste deel vooral over de relatie van Marcel met zijn vader ging. De liefde die Marcel voor zijn moeder voelt, wordt duidelijk en overtuigend in beeld gebracht, en zit hem vooral in de kleine dingen. Het goede van de film is dat naast de vreugdevolle dingen ook andere kanten van het leven belicht worden.

Met deze film wordt dit tweeluik over de jeugd van Marcel op een prachtige wijze afgesloten. Samen vormen de twee films een van de mooiste Franse verfilmingen van het leven: de jeugd, en uiteindelijk de tragiek van het ouder worden. De films, die naast de fantastische beelden van de Provence ook erg mooie muziek bevatten, doen verlangen naar een verblijf in dit gebied, om alles met eigen ogen te zien. Tevens is het tweeluik een ode aan de jeugd, een ode aan de tijd waarin het leven onbezorgd was, of je zo’n jeugd nou gehad hebt of niet.