Beschrijving

Na een kort uitstapje richting gangsterfilms begon Claude Sautet met het portretteren van het leven van gewone mensen uit de Franse middenklasse. Les choses de la vie was de eerste in een reeks van vijf films waarin actrice Romy Schneider een rol had. De film zou echter ook goed ‘ongeluk’ kunnen heten, want alles draait om een auto-ongeluk dat de hoofdpersoon – gespeeld door Michel Piccoli – overkomt. Sluimerend tussen bewustzijn en bewusteloosheid blikt hij terug op zijn leven. De film won de prestigieuze Prix Louis Delluc en trok bijna drie miljoen bezoekers naar de bioscoop. Les choses de la vie kende in 1994 een Amerikaanse remake met onder meer Richard Gere en Sharon Stone.

De film opent op de plaats van een ongeval. Wat er precies gebeurd is, wordt pas langzaamaan duidelijk. Vanuit verschillende hoeken, wisselend tussen overzichtsshots en close-ups, zien we hoe Pierre, een man van middelbare leeftijd, de macht over het stuur verliest, over de kop gaat en uiteindelijk in een grasveldje tot stilstand komt. Dan gaat de film in terugspoelmodus terug naar betere tijden. Pierre, een architect, is samen met zijn vriendin Hélène (Romy Schneider) en ziet zo af en toe zijn ex-vrouw Catherine (Lea Massari), met wie hij een zoon heeft. Samen met Hélène heeft hij plannen om voor enkele jaren naar Tunesië te gaan. Zij kijkt er erg naar uit, maar Pierre blijkt steeds weer redenen te zien om de reis uit te stellen. De besluitelooshei van Pierre drijft Marie tot wanhoop, en Pierre zelf bedenkt tijdens een zakenreis naar Rennes dat het misschien beter is als de twee uit elkaar zullen gaan. Op het punt waarop hij de brief aan zijn geliefde wil sturen bedenkt hij zich, en neemt het besluit om toch met haar verder te gaan. Maar tijdens het ongeluk zit de brief nog steeds in zijn jaszak.

De inventieve manier waarop Claude Sautet Les choses de la vie vormgeeft, maakt een anderszins eenvoudig verhaal tot een diepgaande verkenning van emoties en gevoelens. Door de film in medias res te laten beginnen, reflecteert hij de mentale staat van Pierre. Die bevindt zich op het moment van het ongeluk op een kruispunt in zijn leven, en de keuze die hij maakt zal beslissen hoe dat leven verder verloopt. De onzekerheid van Pierre, en zijn onmogelijkheid om de banden met het verleden – de gemeenschappelijke bezittingen met zijn ex-vrouw – te kunnen verbreken, worden op een bijna dromerige manier verbeeld. In een sluimerende toestand vermengen zich flashbacks en herinneringen in Pierres gedachten met hallucinaties over hoe zijn leven geweest had kunnen zijn. Centraal staan de vaak triviale ‘choses de la vie’ die Pierre verbonden houden aan zijn familie en vrienden – een kapotte tafel in het vakantiehuis, een zeilvakantie met zijn zoon, een oude vader.

Behalve een goed scenario, naar een roman van Paul Guimard, profiteert Les choses de la vie ook van het degelijke spel van Michel Piccoli en Romy Schneider. De eerste weet met eenvoudige dingen als het aansteken van een sigaret en het bedachtzaam staren in de verte een fascinerend beeld neer te zetten van een succesvolle architect, die worstelt met het nemen van vergaande besluiten. Romy Schneider geeft zich volledig aan haar rol, met een – sinds haar overlijden – nog altijd zwaar gemiste, levensechte oprechtheid en overtuiging.