Beschrijving

L’Été meurtrier (De dodelijke zomer) is een psychologische thriller van de hand van regisseur Jean Becker en een verfilming van een roman van Sébastien Japrisot (1931-2003). Japrisot had naar aanleiding van een ‘fait divers’ uit een krant een kort scenario geschreven, regisseur Jean Becker haalde hem over het tot een roman te verwerken. Deze roman werd een succes en kreeg diverse prijzen. Voor Japrisot was het niet de eerste en ook niet de laatste keer dat een van zijn boeken verfilmd werd, hij verfilmde zelf zijn debuutroman Les mal partis, maar nog bekender is Un long dimanche de fiançailles, gemaakt door regisseur Jean-Pierre Jeunet, met Audrey Tautou in de hoofdrol. Een behoorlijk aantal van zijn boeken werd in diverse talen vertaald.

In L’Été meurtrier draait het om een jong, adembenemend sensueel maar vrij arrogant meisje dat met haar ouders naar een klein Frans dorpje verhuist en daar de hoofden van vele mannen op hol brengt. Brandweerman Florimond (Alain Souchon), bijgenaamd Pin-Pon, kijkt iets verder dan haar uiterlijk en is eveneens ongevoelig voor de vele seksueel getinte roddels die in het dorp over haar de ronde doen. Hij valt voor haar, maar is niet op de hoogte van haar verborgen plannen. Jaren geleden werd namelijk de moeder van Eliane bruut verkracht door drie mannen en nu is Eliane vastbesloten wraak te nemen op deze mannen die indirect zo grote invloed op haar leven hebben uitgeoefend. Eliane weet zich een plek te verwerven in de familie van Florimond en dat brengt haar steeds dichter bij haar doel. Alles lijkt toe werken naar een ultieme wraakpoging, maar kan Eliane het uiteindelijk wel aan en is ze werkelijk op de hoogte van wat zich precies heeft afgespeeld? En wat was de rol van haar vader na de verkrachting?

De film volgt minutieus het gedachtepatroon van Eliane (Isabelle Adjani), daarbij ook de aandacht leggend op haar complexe karakter. Duidelijk wordt dat ze mede slachtoffer is van de vreselijke gebeurtenis die haar moeder meemaakte. Met behulp van flashbacks wordt in beeld gebracht hoe Eliane het verleden ziet en wat voor bepalende dingen er in haar leven zijn gebeurd. Af en toe horen we ook haar gedachten, als ze vertwijfeld uitspreekt hoe ze tegen haar relatie met Florimond aankijkt. Ze heeft in haar leven nooit echte liefde gekend en Florimond laat toch blijken dat hij haar die wel kan geven. Ook de kant van Florimond wordt nauwkeurig belicht. Eerst is hij vooral geraakt door haar uiterlijk, maar allengs worden de emoties dieper en de liefde groter.

Dan is er ook nog de kant van Florimonds moeder, diens broers en zijn dove tante. Vooral met de laatste blijkt Eliane goed op te kunnen schieten en ze is ook de enige die echt door krijgt wat er met Eliane aan de hand is en met wat voor problemen ze worstelt. Enkele zijpaadjes in de film, zoals Mickey, de broer, die zijn fietswedstrijden maar niet weet te winnen en de auto van Florimond die hoogstens een paar meter blijft rijden, maken de film afwisselend en bij vlagen komisch. De indrukwekkende en boeiende manier waarop de in het verleden begane misdaad uit de doeken wordt gedaan is de sleutel voor het succes van L’Été meurtrier. De film won vier Césars, onder andere voor beste vrouwelijke hoofdrol, en dat is niet gek. Het is een uiterst beklemmend meesterwerk in het oeuvre van Jean Becker, dat wordt gedragen door het soms wat afstandelijke en ondoorgrondelijke spel van Isabelle Adjani. De complexe femme fatale Eliane, een lust voor het oog, maar met een desastreus effect op de mensen met wie ze omgaat. Ze is getekend door haar verleden en getroubleerd door de slechte relatie die ze met haar ouders heeft.

L’Été meurtrier is gecompliceerd, sensueel, dramatisch, spannend, provocerend, psychologisch, humoristisch en meer. Een dodelijke zomer, dat is het zeker, de grote vragen die de titel oproept, – waarom, voor wie en hoe – worden op een originele en onverwachte manier beantwoord.