Beschrijving
Er zijn in Frankrijk maar weinig bekende acteurs die tegelijkertijd een succesvolle regisseurscarrière op weten te bouwen. Gérard Jugnot lukt het inmiddels aardig. Naast vooral komische rollen in zo’n honderd films (Papy fait de la résistance, Le Père Noël est une ordure, Les choristes, Faubourg 36), maakte hij ook zelf een tiental films als regisseur, films waarin hij zichzelf ook steeds een grote rol gaf. Monsieur Batignole is zo’n film, en het wordt algemeen gezien als de beste tot nu toe. In stijl is de film duidelijk een voorloper van Les choristes, in thematiek zijn vergelijkingen met films als het Italiaanse La vita è bella snel gemaakt. Hoewel Jugnot het succes van laatstgenoemde film niet benaderde, leverde hij met deze film wel een interessante mix van drama, comedy en farce. Hij toonde ook aan dat films over de Tweede Wereldoorlog nog steeds niet gedateerd zijn.
Het is 1942. Slager Edmond Batignole probeert een eerlijk leven te leiden, zoals zoveel Fransen, zonder echt partij te kiezen voor Duitsers of Joden. Wanneer uit zijn slagerij enkele hammen gestolen worden, beschuldigt hij de kinderen van zijn buren, een welgestelde Joodse familie. Deze familie staat juist op dat moment op het punt te vluchten naar Zwitserland. Net voordat ze kunnen wegrijden, arriveert de door Batignole’s aanstaande schoonzoon gewaarschuwde politie. Dankzij de inspanningen van diezelfde schoonzoon kunnen ze niet veel later in het grote en luxe appartement van de inmiddels weggevoerde Joodse familie trekken. Maar tijdens het housewarming-feestje staat opeens het Joodse jongetje Simon op de stoep. Hij is de enige van de familie die heeft kunnen ontsnappen. Batignole stemt ermee in hem voor een nachtje op de zolderkamer te laten slapen. Maar na die nacht weet Batignole ook dat hij Simon niet zomaar in de steek kan laten. Zo komt hij in een lastige spagaat te zitten tussen zijn met de Duitsers heulende schoonzoon en het verborgen houden van het Joodse jongetje.
De film Monsieur Batignole laat zien hoe de oorlog het leven van de gewone Fransman raakte. Zo min mogelijk dus, want vele Fransen probeerden zo goed en zo kwaad als dat ging hun leven op orde te houden. Dat die instelling tot grote problemen kan leiden blijkt bij Batignole. Het ene moment werkt hij op vriendschappelijke wijze samen met de Duitsers, het andere moment probeert hij een Joods jongetje van een zekere dood te redden. Hij rolt als het ware van de ene situatie in de andere, zonder dat hij dat opzoekt. De oorlog overkomt hem, en zo wordt hij ongewild stilgezet bij morele vraagstukken die hem eigenlijk de pet te boven gaan. Daarom doet hij in de meeste gevallen uiteindelijk maar wat zijn hart hem ingeeft, en dat blijkt hem vaak verrassend goed te bekomen.
Jugnot filmt met grote toewijding de meer menselijke kanten van het verhaal, eigenlijk precies op eenzelfde manier als ook in Les choristes gedaan wordt. Dit levert niet noodzakelijkerwijs een erg realistische film af, maar het versterkt de emotionele impact van de film. Jugnot’s personage gaat uitstekend samen met kinderen, op de momenten waarin hij te zien is met Simon en diens twee nichtjes is de film dan ook op zijn sterkst. Aan Jugnot’s acteerkwaliteiten kon al niet worden getwijfeld, met deze film bevestigt hij dat hij als regisseur ook serieus genomen moet worden. De verwijzingen naar films als La grande vadrouille en La grande illusion zullen fanatieke filmkenners niet ontgaan. Een warme en eerlijke familiefilm met melancholieke trekjes, een must voor de liefhebber van Franse films met een lach en een traan.
Recensies
Er zijn nog geen beoordelingen.