Beschrijving
Requiem pour une tueuse is de debuutfilm van de jonge en onbekende Jérôme Le Gris. Hoe Le Gris het voor elkaar gekregen heeft om bekende namen als Mélanie Laurent en Clovis Cornillac voor zijn film te strikken blijft een beetje een raadsel, want in geen geval doet het scenario vooraf een groots meesterwerk vermoeden. De regisseur schreef het verhaal van de film zelf, en wilde in zijn film een ode brengen aan de cinema van zijn grote voorbeeld Hitchcock en diens erfgenamen. In de Franse filmzalen kende de thriller geen groots succes, na een week was de film uit de meeste bioscopen alweer verdwenen.
Het verhaal volgt de jonge huurmoordenares Lucrèce (Mélanie Laurent). Ze is gespecialiseerd in misdaden die geen misdaden lijken, en zorgt er dan ook altijd voor dat haar sporen uitgewist worden. Op een dag wordt ze gevraagd af te rekenen met de bekende zanger Alexander Child, die in de weg van de ambities van een machtige multinational zit. Ze reist daarvoor af naar een luxueus château in de Zwitserse Alpen, alwaar een muziekstuk uitgevoerd zal worden. Het geval wil dat Lucrèce zelf ook een aardig partijtje kan zingen, zodat ze invalt als zangeres voor de uitvoering van Händels Messiah, waardoor ze niet al te veel opvalt tussen de andere gasten.
De Franse geheime dienst krijgt echter lucht van de zaak en zendt ook iemand af naar het kasteel. Omdat ze beiden geen idee hebben wie van de orkestleden ze kunnen vertrouwen, begint een kat-en-muis-spel tussen de huurmoordenares en de geheim agent. Daarbij komt ook nog eens een wat zonderlinge kasteelhouder om de hoek kijken, evenals andere karakteristieke personages. Terwijl de repetities voor de opvoering van het muziekstuk vorderen, komt het moment dichterbij dat Lucrèce zal moeten toeslaan.
Gedurende de film valt meteen op waar Le Gris zijn inspiratie vandaan heeft. Requiem pour une tueuse doet veel denken aan recente actiefilms die zich in rijkere milieus afspelen, zoals Oceans Eleven en de daarop volgende delen of de laatste James Bond-film. Voor de thematiek lijkt de regisseur veelvuldig te steunen op het werk van voorgangers in het genre. De film heeft dan ook alle ingrediënten die eerdere films tot een succes maakten: een afgelegen kasteel, een moordenaar, een geheim agent, zonderlinge personages, een spannende ontknoping.
Hoewel dus weinig originaliteit te bespeuren is, zou je nog kunnen zeggen dat de regisseur hiermee voor een veilige weg kiest. Desondanks faalt hij om verschillende redenen in het maken van een film die ook maar in de buurt komt van zijn stijlvoorbeelden. Zowel het verhaal als de locaties en de personages worden niet uitgebuit maar gaan roemloos ten onder. De acteurs spelen vlak en zonder overtuiging, het verhaal zelf is weinig inspirerend en het is lastig je ook maar met iemand uit de film te identificeren. Het enige wat boven de film uitstijgt is de muziek van Händel, maar daarvoor kun je net zo goed een cd opzetten. Het valt te zien en te bewonderen dat regisseur Le Gris goede ingrediënten voor een film weet uit te kiezen, maar tegelijk blijkt dat goede ingrediënten nog niet per definitie een smakelijk geheel opleveren.
Recensies
Er zijn nog geen beoordelingen.